چکیده:
زعفران, کلاله های خشک شده گل گیاه زعفران است. زعفران اثرات فارماکولوژیک متعددی دارد و یک داروی قوی محسوب می شود. بنابراین پژوهش درباره اعمال بیولوژیک زعفران و مواد موثره آن می تواند کاربردهای بالینی و بهداشتی در انسان داشته باشد.
پژوهش ها نشان می دهند که زعفران و مواد موثره آن, اثرات ضدتومور, آنتی اکسیدان, آنتی ژنوتوکسیک, تقویت کننده حافظه و یادگیری, محافظ نورون ها, ضددرد و ضدالتهاب, ضد تشنج, کاهنده علایم محرومیت از اوپیوئید, ضدافسردگی, پایین آورنده فشار خون, کاهنده چربی خون و مقاومت به انسولین, افزایش دهنده اکسیژناسیون بافت ها, گشاد کننده برونش, ضد سرفه, پیشگیری کننده از زخم معده, محرک دستگاه ایمنی, محافظ شبکیه چشم و ضد باکتری دارند. با توجه به نواقص موجود در پژوهش های انجام شده, پیشنهاد می شود که کارآزمایی های بالینی و پژوهش های بیشتر درباره فارماکوکینتیک و سم شناسی زعفران انجام شود.
